Ogród Oliwny, Getsemani, Ogrójec był to gaj oliwkowy na obrzeżach ówczesnej Jerozolimy, za potokiem Cedron, na Górze Oliwnej. Jedno z ulubionych miejsc Jezusa, „bo Jezus i uczniowie Jego często się tam gromadzili” (J 18,2). W dzień Jezus nauczał w świątyni, wieczorem wracał z uczniami do ogrodu. Tego wieczoru przed aresztowaniem , męką i ukrzyżowaniem właśnie to miejsce stało się świadkiem bardzo trudnej modlitwy. Skałę, na której według tradycji modlił się Jezus, obudowano Bazyliką Narodów. Ogród przez wieki kultywowano, z pędów najstarszych oliwek nasadzając nowe. Ogród w części zamknięto na erem: miejsce indywidualnej modlitwy w milczeniu, miejsce czuwania przy Panu.
Z Ewangelii św. Łukasza:
Potem wyszedł i udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną: towarzyszyli Mu także uczniowie. Gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: «Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie». A sam oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się tymi słowami: «Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!» Wtedy ukazał Mu się anioł z nieba i umacniał Go. Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na ziemię. Gdy wstał od modlitwy i przyszedł do uczniów, zastał ich śpiących ze smutku. Rzekł do nich: «Czemu śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie». (Łk 22,39-46)
© fot. s. Amata J. Nowaszewska CSFN
